There are some mornings when I cry and cry and mourn for my self. Some mornings, I'm so angry and bitter. But it doesn't last too long. Then I get up and say, I want to live

Mitch, I don't allow myself any more self-pity than that. A little each morning, a few tears, and that's all

Tuesdays with Morrie

من همیشه با روانشناسی موفقیت به خصوص اون هایی که میگن همیشه باید دید مثبت به همه چیز داشته باشی و اصلا نا امید نشی مخالف بودم. اتفاقا نباید جلوی این حس ناراحتی و نا امیدی وایستاد، باید ازش گذر کرد، باید تا خرخره بری تو غم تا بفهمی که عه من اینقد سختی کشیدم و هنوز زنده ام، عه من اینقد بدی دیدم و هنوز سرپام و عههه من اینقد گریه کردم و غصه خوردم و قلبم به درد اومد ولی هنوز میتونم بخندم پس چقدر قوی هستم.


درصد زیادی از اتفاقاتی که میخوام تو زندگیم رخ بده دست من نیست ولی دارم برای بدست آوردنشون میدوئم. و تنها چیزی که میدونم اینه که باید قدم هام رو استوارتر و بزرگتر بردارم تا بتونم از دره ای که رو به رومه به سلامت بگذرم.


بشنویم



مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین وبلاگ ها

آخرین جستجو ها